Isnin, Jun 11, 2007

. p . e . r . k . a . r . a .

This wedding thingy either make me excite or make me really nervous. Tengah kerja my daddy called. Mula mula tak angkat sebab waktu kerja memang susah nak angkat telepon. Bila dah kali kedua abah call, aku terus angkat. Rupa-rupanya abah bitau yang dewan dah fully booked. Kalau nak baut kat galleria tu, kena buat on weekdays.

Tu la aku Tanya incik nizam. Nizam kata kalau weekday, tak ramai la orang datang. Memang la kan. Takkan orang nak amek cuti semata mata nak datang wedding aku kan.

Mak dah beli tiket pegi kelantan. Mak kata saja nak beli untuk kawen. Ahahahha. Aku pun awal-awal dah cakap kat bos nak cuti on the 22 & 23 july. Nak shopping sakan. Lagipulak baru dapat kredit kad baru. Ahahahhaha. Gila la. Kalau asyik menambah hutang je, bila nak abes utang kan.

Hari jumaat lepas, aku pegi sogo. Konon-konon nak pegi ajlan tar skali. Sebab dah bitau kat mak yang aku nak beli kain lace. Mak soh beli French lace. Tapi bila kat sogo, aku asyik dok kat level baby sampai terlajak masa. Beli barang-barang baby je. Beli gift untuk kawan nizam yang baru bersalin, beli permainan untuk batrisyia. Untuk diri sendiri jugak yang tak beli beli.

Harini aku keje kol 1 sampai 10 malam. Masuk masuk keje terus ofismet kata orang yang patut keje dengan aku mc harinih. Dem dem dan dem lagik. Pengsan aku. Dah la harini call banyak macam nak mati. Aku sorang plak. Tu pun kadang kadang bos ada amik call jugak.

Masuk kerja aku nak setelkan kes semalam yang tertangguh. Semalam flight Singapore-Jakarta-Surabaya delay. Paling teruk flight cgk-sin la. Delay sampai 11 jam. Gila btol. Memang chaos la. Tapi takde la sepressure harini yang mana aku cam sorang-sorang.

Oohh. Hari sabtu haritu nizam ada bagi sumthing pada aku. Dia letak dalam bekas jem yang aku curik kat le meridian harituh. Dalam bekas jem tu ada tisu. Bila aku bukak tisu tu ada beberapa duit syiling. Duit limaposen, doposen, seposen, limasen, ngan satu sen. Dan semua syiling tu tahun 1982. Sweetnya.

Well, mebbe pada sesetengah orang rasa takde apa, tapi pada aku yang berbofrenkan nizam yang sejuk kaku beku dingin macam esbox tuh, memang rasa apa yang dia buat tu something yang special. He goes the extra mile.

Sekarang, Bofren saya suka buat benda benda yang sangat tak disangka sangka. Suka buat surprise. And I looiike. I love surprises, I mean good surprises la.

Oohh. Lama aku tak menulis kerana sepanjang last week aku pegi training kat menara TA One. Hari hari pun lalu terowong smart. Saya suka. Terowong smart menyingkatkan masa perjalanan. Walaupun mula mula aku rasa takut, tapi lama lama rasa bes sebab memang cepat sangat. Pergi balik cepat.

Dah pukul 8.46. Cepat la pukul 10. Gua mau balik. Demam dah nih. Bahana menjawab sampai 63 call harini. Memang tak sempat nak buat benda lain. Ada plak travel agent yang call berjuta juta kali sebab email tak sampai. Macamana la aku nak tolong dah. Dah resend berjuta juta kali jugak. Runsing tau. Lepas pukul 7 tadi baru la reda. Baru la aku bole close flight. Isi crms la. Nak melayari internet la. Pfs untuk close flight dah sampai tengah tadi tapi sebab bz sangat, pukul 7 baru aku close.

Dah la. Tatau apa nak tulis. Daa~

Tiada ulasan: